“ดร.อานนท์” ว่าใคร? เนรคุณบิดามารดา และเนรคุณแผ่นดิน ยุยงให้เกิดความวุ่นวายในบ้านเมือง

สภากาแฟ

(6 ก.พ.64) ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.อานนท์ ศักดิ์วรวิชญ์ อาจารย์ประจำสาขาวิชา Business Analytics and Intelligence และ Actuarial Science and Risk Management คณะสถิติประยุกต์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ ได้โพสต์เฟซบุ๊กเล่าเรื่องของ “คนเนรคุณสองแผ่นดิน”

แม่รักลูกไม่เท่ากัน

ลูกชายคนเล็ก แม่รักมากที่สุด ได้ดั่งใจ สนใจทำมาค้าขายอย่างเดียว แต่งงานกับหญิงสาวลูกพ่อค้าตระกูลดังร่ำรวยอันดับต้นๆ ของประเทศ

ปีแรกเปิดบริษัทค้าที่ดิน ทำกำไรเข้ากงสีได้ 800 ล้านบาท ปีสอง ทำกำไรได้อีก 800 ล้านบาท ปีที่สามต้องการทำให้ได้ 1000 ล้านบาท ทำสารพัดวิธี ตั้งแต่ให้สินบนเพื่อให้ได้ที่ดินของพระเจ้าแผ่นดิน ไม่ใช่แปลงนี้แปลงแรกหรอกที่ทำ เป็นแปลงที่สองที่พยายามจ่ายสินบน ยังมีปัญหาใช้คนยังกะขี้ข้ากดขี่แรงงาน ไม่ยอมจ่ายโบนัสพนักงานจนเดือนเมษายนก็ทำมาแล้ว

แม่รักลูกชายคนเล็กสุดนี้ดั่งแก้วตาดวงใจ ไม่สนใจการเมือง หาเงินเก่งสุดๆ ว่านอนสอนง่าย หัวอ่อน

พอมีคดีขึ้นมา แม่ก็ทุกข์ใจหนักมาก ห่วงลูกชายคนเล็กคนนี้มากที่สุด รักสุดหัวใจ รักมากกว่าพี่น้องท้องเดียวกันที่ตัวเองคลอดออกมาทุกคน

แม่ไม่ได้คิดเลยว่า จริงๆ แล้วคดีบุกรุกที่ป่าของชาติของตัวเองนั้น จะทำให้เองได้เข้าคุกตอนแก่ได้โดยง่ายๆ หลักฐานมัดแน่นมากที่สุด ทั้งภาษีดอกหญ้า ทั้ง นส2ก แม่ยังคิดว่าตัวเองสบายๆ ส่วนหนึ่งอาจจะไม่มีสำนึกคิดว่าตัวเองคงวิ่งคดีในศาลได้ อย่างที่เคยทำมาเสมอ อีกส่วนหนึ่งก็อาจจะเกิดจากความรักและแสนห่วง กลัวลูกชายคนเล็กสุดที่รักจะต้องติดคุก ห่วงลูกรักลูกมากกว่ารักและห่วงตัวเอง

สำหรับลูกชายคนโต เป็นลูกชังที่แม่ไม่ชอบเลย แต่ในความเป็นแม่ลูก ก็ตัดไม่ได้ขายไม่ขาดหรอก ลูกชายคนโตแม้จะเก่งในเชิงค้าขาย ไล่คนงานออกได้ทั้งโรงงานเพื่อให้ธุรกิจมีกำไรและอยู่รอด มีความอำมหิตผิดไปจากเตี่ยที่รักลูกน้องและดูแลลูกน้องเป็นอย่างดี

ไอ้ลูกชายคนโตคนนี้เวลาทะเลาะกับคนในบ้าน คนในบ้านหนีปิดประตู มันก็วิ่งเอาขวานมาจามประตูจะเข้าไปทะเลาะต่อ

แล้วก็มีความทะเยอทะยาน อยากเป็นฮีโร่ล้มล้างสถาบันพระมหากษัตริย์ให้ได้

ลูกคนนี้ ไม่ได้ดั่งใจ แต่ด้วยหัวอกคนเป็นแม่ก็ต้องปกป้องลูก ไม่รัก แต่ก็ห่วง และตัดไม่ขาด แม่เองก็ต้องยอมรับเหมือนกันกับคนสนิทว่ารักลูกไม่เท่ากัน

พอลูกก่อเรื่องแต่ละที แม่ก็ต้องวิ่งเต้นเส้นสาย หาผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านในเมือง ให้มาช่วยลูกให้หลุดพ้นคดี ในความเป็นแม่ ลูกจะเลวอย่างไรก็ยังรัก และตัดไม่ขาดหรอก

เมื่อสิบปีก่อน ลูกชายทำหนังสือขาย แต่เป็นหนังสือผิดกฎหมาย เขาจะดำเนินคดี แม่ก็ไปหาผู้ใหญ่ให้ช่วย ผู้ใหญ่ท่านยอมช่วย แต่ขอสัญญาว่าจะไปสั่งสอนลูกชายคนโต ไม่ให้ล้มเจ้า

พอแม่ไปพูด ลูกชายคนโตผู้ก้าวร้าว ก็ตัดขาดความเป็นแม่ลูกทันที แล้วไม่พูดกับแม่เป็นปี ๆ ไม่ยอมให้แม่เข้าบ้านตัวเอง ไม่ยอมให้แม่พบหลาน สุดท้ายแม่ทนไม่ได้ มาขอโทษลูกชายบังเกิดเกล้า ขอคืนดี และต้องสนับสนุนลูกทุกทาง เพราะกลัวลูกจะตัดแม่ตัดลูก

เออ มันเนรคุณแม่มันได้ อย่าได้แปลกใจที่มันจะเนรคุณทุกแผ่นดิน ไม่ว่าจะแผ่นดินของบรรพบุรุษ หรือแผ่นดินเกิด

ไอ้คนเนรคุณสองแผ่นดินและเนรคุณมารดา ยังมีปมอะไรกับพ่อมันที่เป็นคนดีแต่อายุสั้น ไม่ทันได้เห็นความเลวระยำของลูกชาย รีบตายไปก่อนด้วยโรคมะเร็ง แต่พ่อตั้งโรงงานไว้ให้ ลูกก็แปลกเอาประวัติและคุณงามความดีของพ่อออกจากเว็บไซต์ของบริษัทที่พ่อตั้งมาเองออกจนหมด

เฮ้อ บ้านเมืองเรามีกรรม ได้คนเนรคุณบิดามารดา และคนเนรคุณสองแผ่นดิน มาปลุกปั่นยุยงให้เกิดความวุ่นวายในบ้านเมือง

กรรมหนักของประเทศจริงๆ

————

โดยมีผุ้ร่วมแสดงความเห็น เช่น

– เมื่อไรประเทศไทยจะหมดเวรหมดกรรมกับคนประเภทนี้เสียทีคะ สงสารประเทศ

– ขอบคุณ อ.รวมเนื้อหาได้กระชับและเข้าใจง่าย

– เรื่องจริงเหรอคะเนี่ย ตะลึงมาก ถ้าจริงนี่คือนรกส่งมาเกิดแท้ๆเลยนะคะเนี่ย อยากดูตอนจบเลยว่าลูกชายคนโตของบ้านนี้จะตายยังไง

– มันว่าคนอื่นเลว ประวัติมันนี่ตั้งแต่เรียนยันโตเป็นควาย ก็เลวยิ่งกว่าอีก เฮ้อ แต่มันก็โง่พอที่จะตกบ่วงกรรมทั้งหลายครั้งหลายหน ไม่น่ารอดนานหรอก

– น่าจะเป็นคนเดียวกับที่มีคนตั้งฉายาว่ามังมหาเนรคุณ
แล้วทั้งแม่และลูกสามคน จะได้นอนมุ้งสายบัวไหมคะ

– คนที่มีปัญหาทางจิต ไม่ควรปล่อยออกมาสร้างปัญหาให้คนในบ้านและสังคม แม่นั่นแหล่ะ ที่ผิด ควรนำตัวไปรักษาตั้งแต่แรกๆที่มีอาการแล้ว

– ทะเลาะกับเมีย เมียหนีเข้าบ้านไม่เปิดประตูให้เลยเอาขวานมาจามประตู แลดูเป็นสุภาพบุรุษนะคะ555

เคยอ่านในบทสัมภาษณ์ลงหนังสือค่ะเป็นเรื่องจริง ก็งงในวุฒิภาวะของเขาอยู่

– เรื่องราว ยิ่งกว่า ละครดังหลังข่าวช่อง7 อีกนะคะอาจารย์ พวกเนรคุณแผ่นดิน ระวังจะไม่มีแผ่นดินอยู่

– อาวุธสำคัญที่สุดที่เขาใช้คือสื่อและเขาซื้อสื่อตุนไว้มากกว่ายุคทักษิณมาก จะตัดแขนขาต้องเล่นที่สื่อก่อนครับ รัฐราษฎร์ร่วมใจตัดแขนตัดขาตัวแสบได้หรือยัง ดีกว่ามานั่งโมโหสาบแช่ง

– เป็นกรรมหนักของคนที่หลงไปเลือกนักการเมือง ทะเยอทะยาน มักใหญ่ มุ่งสร้างความแตกแยกเพื่อประโยชน์ตน แล้วพาคนอื่นในชาติเดือดร้อน
ประเทศชาติไม่ได้ไปทำอะไรให้ใคร ไม่ใช่กรรมของประเทศแน่นอน